การออกเสียงในภาษาอังกฤษ
ขอเริ่มเปิด Blog ด้วยเรื่องนี้ก็ละกันเนื่องจากผู้เขียนคิดว่าเป็นเรื่องที่สำคัญมากๆ การจะเรียนภาษาๆ หนึ่งนั้น ผู้เรียนควรที่จะฝึกเรื่องของการออกเสียงพยัญชนะและสระก่อน เพราะถ้าเรารู้ศัพท์ รู้ประโยค แต่ออกเสียงไม่ถูกชาวต่างชาติเองก็อาจจะฟังไม่รู้เรื่องเหมือนกัน
ตัวอ่านภาษาอังกฤษจะมีสองแบบ อ่านแบบ IPA (International Phonetic Alphabet) กับแบบไทยยกตัวอย่างเช่น คำว่า Tweezers ที่แปลว่า แหนบ (หนีบขนจุกแร้) ถ้าตัวอ่านแบบ IPA จะเป็น [ˈtwiːzərz] อ่านแบบตัวอ่านไทยจะเป็น [ทวิซเซอรซ์] ผู้เขียนอยากให้ผู้เรียนทุกคนอ่านแต่แบบ IPA มากกว่าเพราะเราจะสามารถออกเสียงได้ถูกต้องกว่าการอ่านแบบไทย จริงๆ แล้วจุดประสงค์ที่ผู้เขียนเขียน post นี้ก็เพื่อจะให้ผู้อ่านอ่านตัวอ่านแบบ IPA เป็นนี่แหละ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า (คลิกที่ภาพเพื่อขยายรูป)
- Consonant หมายถึง พยัญชนะ
- Vowel หมายถึง สระ
- Diphthong หมายถึง สระผสม
- ตัว ː เหมือน Colon หมายถึง ออกเสียงยาว
- ตัว ' Apostrophe หมายถึง stress เสียงตรงคำนั้น
คำที่ถูกครอบด้วยสี่เหลี่ยมสีแดงคือ vowel ที่ปรากฏแค่ในเฉพาะ British English ถามว่าแล้วคำพวกนั้น American English ใช้ยังไง คำว่า Got American จะออกเป็น [gɑːt] และคำว่า Go จะออกเป็น [goʊ] แทน ส่วนพวกที่ครอบอยู่ในสี่เหลี่ยมสีม่วงๆ (หรือสีน้ำเงินหว่า?) อันนั้นแหละคือหน้าตาของ diphthong จริงๆ แล้วเรื่องการออกเสียงนี่ต้องสอนตัวต่อตัวถึงจะดี แต่ผู้เขียนคงไปสอนทุกคนที่อ่าน Blog นี่หมดไม่ได้ ดังนั้นผู้เขียนเลยแนบ Links เพื่อให้ผู้อ่านไปฝึกออกเสียงกัน โดย Links จะแบ่งเป็นแบบ American และ British
American
เป็นการเผยแพร่ความรู้ที่น่าสนใจมากค่ำ ขออนุญาตนำไปสอนเด็กๆนะค่ะ
ReplyDeleteEach
ReplyDelete